🪸 Dieta Przy Helicobacter Pylori Jadłospis

Dieta przy trądziku różowatym jest jednym z elementów wspomagających leczenie tego schorzenia. Choć przyczyn jego powstawania może być wiele, to nieodpowiednia dieta może powodować pojawienie się lub zaostrzenie objawów, natomiast wiedza co można jeść, a czego warto unikać w codziennym jadłospisie, znacząco poprawia stan naszej skóry.

Zakażenie bakterią Helicobacter pylori jest dość powszechne. Dolegliwości tej często towarzyszy wiele nieswoistych objawów, a nawet patofizjologii, znacząco obniżających jakość życia. Jednym z elementów leczenia powinno być stosowanie pełnowartościowej diety, która pozwoli odciążyć układ pokarmowy. Helicobacter pylori – czym się charakteryzuje?Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia zakażenie bakterią dotyka 70% ludności w krajach rozwijających się i ok. 30% w krajach rozwiniętych. Do zakażenia może dojść na drodze:oralno-oralnej,gastro-oralnej, 80–90% przypadków infekcja ma charakter bezobjawowy. Zdarzają się jednak zachorowania, w przebiegu których odczuwane są charakterystyczne objawy. W diagnostyce zakażenia Helicobacter pylori stosuje się:metody inwazyjne (np. gastroskopię),metody nieinwazyjne (np. testy serologiczne, oznaczenie antygenu H. pylori w kale).Wybór metody uzależniony jest od aktualnej sytuacji klinicznej zakażenia Helicobacter pylori dotyczą przede wszystkim przewodu pokarmowego. Należą do nich:wzdęcia,biegunka,bóle brzucha,wymioty,niestrawność,zgaga, kwaśne odbijanie,brak infekcja może doprowadzić do poważnych konsekwencji w postaci następujących patofizjologii:nowotworów (żołądka, przełyku, a także jelit),choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy,zapalenia błony śluzowej żołądka i również:Helicobacter pylori – jak można się zarazić, objawy zakażenia, jak leczyć?Helicobacter pylori – dietaRekomendacje dotyczące żywienia odnoszą się do formy aktywnej zakażenia, która daje charakterystyczne objawy. Każda osoba z objawami Helicobacter pylori powinna dokładnie obserwować tolerancję na produkty spożywcze. Jednej osobie może zaszkodzić jedna filiżanka kawy, u innej nie pojawią się żadne objawy po spożyciu kilku filiżanek. Żywienie powinno zostać dobrane indywidualnie, bez kierowania się ogólnymi zaleceniami. Warto spisywać spożywane produkty, jednocześnie sprawdzając, jak reaguje na nie nasz układ pokarmowy. Pamiętajmy również o tym, aby dieta była lekkostrawna i ubogoresztkowa. Przeczytaj również:Test ureazowy na Helicobacter pyloriHelicobacter pylori – co jeść?Dobór produktówŻywność o wysokiej zawartości błonnika może działać negatywnie na układ pokarmowy, dlatego należy ograniczać spożywanie produktów razowych i ziarnistych. Mimo tego, że pieczywo pszenne nie jest szczególnie zalecane w codziennej diecie, w zakażeniu H. pylori jest ono jak najbardziej wskazane, zamiennie z pieczywem jasnym, żytnim. Warzywa i owoceRównież warzywa posiadają znaczne ilości błonnika – szczególnie nasiona roślin strączkowych, np. cieciorka, fasola i groch. Mogą one podrażniać ściany żołądka i jelit. Nie należy jednak zupełnie wykluczać warzyw z codziennych posiłków. W szczególności zaleca się włączenie do diety czerwoną soczewicę, która dostarcza do organizmu białko i kwas foliowy. Indywidualnie warto rozpatrzyć spożywanie:bobu, groszku,marchwi, pietruszki,selera. Nie należy jeść warzyw o wysokiej zawartości kapsaicyny, obecnej w papryczkach chilli. Pamiętajmy, że warzywa są nieodłącznym elementem zbilansowanej diety, dlatego ważny jest zdrowy rozsądek i należy postępować z owocami, które są bogatym źródłem makro- i mikroelementów, dlatego nie powinniśmy ich wyłączać z jadłospisu. Jednak ze względu na zawartość błonnika, ostrożność należy zachować przy spożywaniu:porzeczek,jagód,agrestu. Również owoce z małymi pestkami, np. truskawki, mogą podrażniać ściany żołądka i aspektem jest wybór odpowiedniego rodzaju tłuszczu. Zaleca się spożywanie olejów roślinnych, np. oleju rzepakowego czy oliwy z oliwek bogatych w jednonienasycone kwasy tłuszczowe. Są one łatwiejsze do strawienia i łagodniejsze dla ścian przewodu pokarmowego w porównaniu z tłuszczami zwierzęcymi, do których należy np. smalec. Dodatkowo warto pamiętać o plejotropowym działaniu wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3. Mogą one wykazywać działanie wspomagające regenerację błony żołądka. Źródłem kwasów omega-3 są:produkty zwierzęce, głównie tłuste ryby morskie, np. pstrąg; unikajmy łososia ze względu na znaczne zanieczyszczenie tego gatunku ryb metalami ciężkimi,produkty roślinne:olej rzepakowy tłoczony na zimno nierafinowany,olej lniany,siemię lniane,orzechy włoskie,nasiona i przekąskiJeśli chodzi o napoje, kawa oraz czarna herbata mogą sprzyjać wystąpieniu nieprzyjemnych objawów, dlatego należy sprawdzić, jak nasz organizm na nie reaguje. Ze względu na zawartość cukru, dwutlenku węgla i innych substancji, powinno się ograniczyć spożycie słodkich i gazowanych napojów. Natomiast alkohol silnie podrażnia ściany przewodu pokarmowego, co warto również mieć na szczególności należy unikać żywności przetworzonej, do której należą:słodycze,słone przekąski, fast foody mamy ochotę na coś słodkiego, wybierzmy deser przygotowany z naturalnych i znanych nam również uwagę na przyprawy, przede wszystkim te pikantne, i ograniczmy termiczna i mechanicznaRekomendowane sposoby przygotowywania potraw to:gotowanie w wodzie lub na parze,pieczenie,duszenie. Potrawy smażone są ciężkostrawne dla żołądka, dlatego lepiej wykluczyć takie dania z diety przy Helicobacter obróbka termiczna i mechaniczna może pomóc w zredukowaniu uciążliwego działania błonnika. Pomoże w tym:drobne siekanie,ścieranie na tarce, tłuszczu roślinnego do warzyw i owoców również sprawi, że błonnik zostanie zneutralizowany. Przykładem jest zupa krem z dodatkiem oliwy lub shake bananowy połączony z siemieniem lnianym. W przypadku owoców o drobnych pestkach wystarczy je przetrzeć przez sitko, dzięki czemu pozbędziemy się niechcianej części spożywanie posiłkówPosiłki warto spożywać w spokoju. Unikajmy stresu i zachowajmy ogólną higienę jedzenia – jedzmy w komfortowym miejscu i bez pośpiechu. Warto, aby posiłek wyglądał układ pokarmowy możemy wspomóc dzięki rozpoczęciu dnia od prostej czynności: Łyżkę zmielonego siemienia lnianego zalewamy 50 ml wrzątku i odczekujemy do wystudzenia. Taką mieszankę warto spożywać każdego ranka. Pozwoli to powlec ściany żołądka i jelit, co pomoże w walce z zakażeniem Helicobacter również:Helicobacter pylori – jak można się zarazić, objawy zakażenia, jak leczyć?Test ureazowy na Helicobacter pylori

Ostre zapalenie żołądka ma intensywny i szybki przebieg. Najczęściej wywołane jest zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. Bardzo często bakteria atakuje w wieku dziecięcym i wówczas nie daje żadnych objawów. Pozostaje jednak w organizmie i uaktywnia się znacznie później, dając szereg nieprzyjemnych dolegliwości.

W nawiązaniu do niedawno opublikowanego artykułu dotyczącego diety w biegunce przedstawiamy przykładowy jadłospis dla osób cierpiących na częste biegunki. Nie będzie to ostatni jadłospis, który opublikujemy w ramach serii dieta w biegunce 🙂. Jadłospis 1: Śniadanie: Kanapka z pastą jajeczną, sałatą i pomidorem bez skórki.

W artykule omawiamy ważny temat jakim jest dieta przy refluksie i Helicobacter pylori. Zobacz jak wygląda refluks i Helicobacter pylori z punktu widzenia dietetyka. Choroby przewodu pokarmowego wymagają modyfikacji diety. Potocznie przyjęta „zdrowa” dieta często nie spełnia takich wymagań. Racjonalnie zbilansowana racja pokarmowa obfitująca w surowe warzywa i owoce, chleb razowy, nasiona roślin strączkowych oraz pestki i ziarna może pogorszyć przebieg chorób przewodu pokarmowego. W takiej sytuacji konieczne jest uwzględnienie lekkostrawnego wymiaru diety. Przyczyną zgłaszania się do gabinetu dietetyka pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego są dokuczliwe objawy. Często występują bóle brzucha, uczucie kuli w gardle, czasami zaburzenia połykania (dysfagia) i ogólne złe samopoczucie. Celem postępowania w takiej sytuacji powinno być złagodzenie dolegliwości i wspomaganie leczenia zmian organicznych. Należy pamiętać, że choroby przewodu pokarmowego mogą współistnieć z innymi schorzeniami, np. z otyłością czy zaburzeniami metabolicznymi (hipercholesterolemia, hiperurykemia, zaburzenia gospodarki węglowodanowej). Rozpatrując dietoterapię, należy uwzględnić wszystkie elementy stanu klinicznego i dobrać jak najbardziej optymalny plan żywieniowy dla pacjenta. POLECAMY Warto pamiętać, że niewinny napar z mięty pieprzowej może być przyczyną nieprzyjemnej zgagi. Jeśli pacjent ma ochotę na napar, zdecydowanie lepszą opcją będzie rumianek, pokrzywa czy koper włoski. Postępowanie żywieniowe w refluksie żołądkowo-przełykowym oraz infekcji H. pylori powinno uwzględniać pokarmy lekkostrawne i takie, które nie stymulują wydzielania soku żołądkowego. W refluksie żołądkowo-przełykowym dochodzi do zarzucania kwaśnej treści pokarmowej do proksymalnych odcinków przewodu pokarmowego, zatem przeciwwskazane są pokarmy, które taki proces jeszcze intensyfikują. Dieta przy refluksie i Helicobacter pylori powinna być starannie dobrana. W tabeli 1 przedstawiono pokarmy nasilające refluks żołądkowo-przełykowy, a więc te, które należy ograniczyć. Warto pamiętać, że niewinny napar z mięty pieprzowej może być przyczyną nieprzyjemnej zgagi. Jeśli pacjent ma ochotę na napar, zdecydowanie lepszą opcją będzie rumianek, pokrzywa czy koper włoski. Przyczyną dolegliwości może być również chleb żytni razowy na zakwasie, który ogólnie rozpatrywany jest jako wartościowy produkt, ale w tym przypadku pacjent po jego konsumpcji może zgłaszać uczucie ciężkości, wrażenie kuli w gardle czy też bóle brzucha. W takiej sytuacji można polecić pieczywo orkiszowe lub typu graham. Należy mieć na uwadze, że reakcja na pokarmy jest kwestią indywidualną, tak więc dobór pokarmów powinien bazować na wywiadzie żywieniowym konkretnego pacjenta. Pomimo wielu eliminacji warto zadbać, aby dieta realizowała zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki odżywcze, w tym potas (często deficytowy w dietach lekkostrawnych z uwagi na ograniczenie podaży surowych warzyw i owoców), tiaminę (powszechnie występuje w pełnoziarnistych produktach zbożowych, których konsumpcję ogranicza się w diecie lekkostrawnej) czy magnez (występuje w ziarnach, orzechach i pestkach – spożycie należy kontrolować, gdyż zawierają znaczne ilości włókna pokarmowego). Tabela 1. Pokarmy nasilające objawy refluksu żołądkowo-przełykowego oraz mechanizm ich działania Mechanizmy GERD (gastro-esophageal reflux disease; refluks żołądkowo-przełykowy) Produkty/potrawy obniżenie napięcia w LES (dolny zwieracz przełyku) nasilenie TLESRs (spontaniczne relaksacje dolnego zwieracza przełyku) pobudzenie receptorów czuciowych w przełyku opóźnienie opróżniania żołądkowego nasilenie wydzielania soku żołądkowego czekolada, kawa, mocna herbata, napar z mięty pieprzowej, alkohol tłuszcz, cebula, szalotki, por, czosnek owoce cytrusowe, soki z owoców cytrusowych, sok pomidorowy, pomidory, ostre przyprawy czekolada, tłuszcz kawa, alkohol Produkty przedstawione w tabeli są często pokarmami o wysokiej wartości odżywczej (czosnek, cebula, kakao), które niejednokrotnie wykazują korzystne działanie bioaktywne. Dlatego też uwzględniając jadłospis pacjenta z chorobą przewodu pokarmowego, w początkowej fazie należy starać się je wykluczać/ograniczać, ale w miarę czasu trwania restrykcji stopniowo rozszerzać dietę, pojedynczo wprowadzając nowe produkty, początkowo w małych ilościach, i jedocześnie obserwując reakcje pacjenta. Należy pamiętać, że metody obróbki termicznej również wpływają na strawność danego produktu. Przykładowo sparzona czerwona cebula będzie lepiej tolerowana niż żółta, spożyta w stanie surowym. Podobnie wygląda sytuacja z innymi warzywami czy owocami – poddanie ich procesowi gotowania w wodzie czy na parze powoduje, że stają się łatwiej strawne. Jabłko surowe częściej przysporzy pacjentowi dolegliwości niż ten sam owoc ugotowany w wodzie czy na parze. Opis przypadku Kobieta, w wieku 63 lat, zgłosiła się na wizytę z powodu dokuczliwego refluksu żołądkowo-przełykowego. Zgłaszała uczucie „zatykania” i wrażenie kuli w gardle, dodatkowo relacjonowała nieprzyjemne objawy cofania treści pokarmowej do gardła. Pacjentka miesiąc wcześniej pomyślnie przeszła proces eradykacji H. pylori (usuwania bakterii z organizmu). Dodatkowymi schorzeniami, które należy wziąć pod uwagę, jest otyłość i nieprawidłowa glikemia na czczo. Kobieta cztery lata temu została poddana zabiegowi cholecystektomii (usunięcie pęcherzyka żółciowego). Metody obróbki termicznej wpływają na strawność danego produktu. Przykładowo sparzona czerwona cebula będzie lepiej tolerowana niż żółta cebula spożyta w stanie surowym. Warto pamiętać, że podstawowym zaleceniem dla pacjentów z refluksem żołądkowo-przełykowym i współistniejącą otyłością jest redukcja masy ciała, która niejednokrotnie pozwala nawet na odstąpienie od leczenia farmakologicznego. Otyłość, w szczególności typu brzusznego, powoduje zwiększenie ciśnienia w jamie brzusznej, a to z kolei zmniejsza ciśnienie panujące w dolnym zwieraczu przełyku, nasilając tym samym epizody cofania się kwaśnej treści pokarmowej. Leczenie refluksu patologicznego jest niezwykle istotne, ponieważ zapobiega rozwojowi powikłań, takich jak owrzodzenia przełyku, perforacja, a nawet zmiana przednowotworowa (przełyk Barretta). Okazuje się, że dieta bogata w cukier i słodziki wpływa znacząco na rozwój przełyku Barretta, tak więc w postępowaniu terapeutycznym wskazane jest ograniczenie podaży tych składników. W omawianym przypadku należy podjąć działanie holistyczne, które polega na stopniowej redukcji masy ciała, ale jednocześnie złagodzeniu dolegliwości żołądkowo-przełykowych. I. Studium pacjenta Płeć: kobieta Wiek: 63 lata Analiza składu ciała: Masa ciała: 94,75 kg Tkanka tłuszczowa: 47,7 % (optimum: 15–25%; górna granica: 32%) Wzrost: 160 cm BMI: 37,01 kg/m² (norma: 18,5–24,9 kg/m²) Zawartość wody: 37,4% (norma: 45–60%) Masa mięśni: 47,1 kg Podstawowa przemiana materii: 1543 kcal Wiek metaboliczny: 78 lat Typ budowy: (3) wysoka zawartość masy mięśniowej oraz tkanki tłuszczowej Tkanka tłuszczowa trzewna: 14 (norma: 1–12) Aktywność fizyczna: niska (PAL 1,4) II. Założenia diety: Wartość energetyczna: 1543 kcal × 1,4 = 2160,2 kcal (deficyt kaloryczny: 700 kcal) = 1460,2 kcal ~ 1500 kcal Zawartość tłuszczu: 25–30% Zawartość białka: 20–25% Zawartość węglowodanów: 45–50% III. Plan żywieniowy Przerwy między posiłkami powinny wynosić maksymalnie 2–3 godziny; ostatni posiłek najpóźniej 2–3 godziny przed pójściem spać. Bez ograniczeń ulubione zioła i przyprawy (z wyjątkiem ostrych: chili, musztarda, ketchup, pieprz czarny, curry). Pieczywo zalecane: chleb graham lub orkiszowy ZALECANA SUPLEMENTACJA DIETY: WITAMINA D3 4000 IU/d PRZYKŁADOWY JADŁOSPIS I Pierwsze śniadanie: owsianka ze startym na tarce jabłkiem i cynamonem Płatki ugotować na mleku niskolaktozowym, dodać obrane i starte na tarce jabłko i cynamon. Płatki owsiane/jaglane 40 g – 4 łyżki Mleko niskolaktozowe 200 g – 1 szklanka Jabłko 200 g – 1 sztuka Cynamon Drugie śniadanie: serek wiejski z pokrojoną natką pietruszki i oliwkami Serek wiejski 150 g – 1 opakowanie Natka pietruszki 30 g – 3 łyżki posiekanej Oliwki 50 g – ok. 20 sztuk Obiad: kaszotto z kurczakiem i marchewką Na oliwie podsmażyć pokrojoną pierś kurczaka, doprawić tymiankiem i pieprzem ziołowym, podsmażyć. Dodać kaszę, co chwilę mieszając (smażyć ok. 3 min). Dodać pokrojoną marchewkę, doprawić solą i smażyć ok. 2 min. Zalać gorącym bulionem (gotować ok. 10 min). Posypać posiekaną natką pietruszki. Oliwa z oliwek rafinowana 12 g – 1 łyżka Pierś kurczaka 150 g – 3/4 piersi Suszony tymianek 1/4 łyżeczki Kasza jęczmienna 50 g – 1/2 woreczka Marchew 200 g – 2 sztuki Bulion warzywny bio 125 ml – 1/2 szklanki Natka pietruszki, można doprawić słodką papryką Pr... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się

Zespół jelita drażliwego (IBS, z ang. irritable bowel syndrome) to schorzenie trudne do zdiagnozowania, o wielu różnych, bardzo uciążliwych objawach. Do najczęstszych należą biegunki, zaparcia i bóle brzucha. Ponieważ wszystkie one mają swoje źródło w przewodzie pokarmowym, leczenie IBS polega przede wszystkim na zachowaniu odpowiedniej diety. Na szczęście może ona skutecznie IBSNajważniejszymi i utrudniającymi chorym funkcjonowanie objawami zespołu jelita drażliwego są częste bóle brzucha i zaburzenia rytmu wypróżnień (np. nagłe, silne biegunki, długotrwałe zaparcia), które nie są związane z innymi chorobami. Chorym dokuczają także wzdęcia, zgaga, nudności, wymioty oraz nieustanne uczucie zmęczenia czy bezsenność. W kale pojawiać się może zespołu jelita drażliwegoNie znamy przyczyn zespołu jelita drażliwego. Wśród jego czynników wymienia się: zaburzenia motoryki jelit i osi mózgowo-jelitowej, nadwrażliwość trzewną, przebycie długotrwałej biegunki infekcyjnej lub antybiotykoterapii, długotrwałe ograniczenie podaży węglowodanów w diecie. Bardzo często mówi się też o czynnikach psychicznych w zespole jelita drażliwego, takich jak: stres, stany lękowe, trauma, depresja. By zdiagnozować zespół jelita drażliwego, objawy muszą występować przez co najmniej trzy miesiące. Diagnoza potwierdza IBS, o ile wykluczone zostały wcześniej inne choroby, które mogłyby je powodować, np. bakteria Helicobacter Pylori, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniewskiego-Crohna. Produkty na biegunkę Rebutestin Forte preparat wspomagający pracę jelit Cena od 30,99 zł Normalna cena 44,99 zł Typy zespołu jelita drażliwegoZespół jelita drażliwego może przyjąć cztery typy: biegunkowy, zaparciowy, mieszany, najtrudniejszy do leczenia niesklasyfikowany. Ze względu na zupełnie inny charakter objawów IBS w przypadku każdego z typów, bardzo ważne jest, by dieta w zespole jelita drażliwego była ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta. Jadłospis w zespole jelita drażliwego zależeć powinien nie tylko od typu IBS, ale musi także uwzględniać inne choroby współistniejące u pacjenta. Wiele alergii i nietolerancji na poszczególne produkty spożywcze jest też osobniczych - dlatego ogólne zalecenia należy każdorazowo dopasowywać do potrzeb chorego. Planując dietę w IBS, należy też zwrócić uwagę, jakie produkty powodują nasilenie objawów. Baczna obserwacja pozwoli na zmiany w jadłospisie - tak, aby dolegliwości zmniejszyły się, a dieta nie była bardzo restrykcyjna. Warto prowadzić dzienniczek żywieniowy i zapisywać w nim nie tylko spożywane produkty (wraz z metodami ich przetwarzania), ale i objawy, jakie się po nich pojawiły. To pomoże ustalić listę produktów do przynajmniej czasowego wykluczenia z jadłospisu - i tych, które mogą je zastąpić. Najlepiej współpracować na tym etapie z w zespole jelita drażliwego - jakie są zalecenia?Ponieważ u większości pacjentów występowanie trudnych objawów ma bezpośredni związek ze spożywanymi pokarmami, najważniejszym zaleceniem w diecie kierowanej na złagodzenie dolegliwości IBS jest stałe lub czasowe wykluczenie lub ograniczenie produktów, które powodują nasilenie objawów. Należą do nich najczęściej: cytrusy, drożdże, jajka, mleko i nabiał, warzywa wzdymające, takie jak np. brukselka, brokuły, cebula, czosnek, kalafior czy kapusta, produkty z pszenicy, ostre przyprawy, potrawy smażone i tłuste, dania fast food. Pacjentom z IBS zaleca się zatem: unikanie lub ograniczenie powodujących objawy potraw i produktów (np. z powyższej listy, ale i pochodzących z indywidualnej obserwacji), unikanie kawy, herbaty, napojów gazowanych i alkoholu, spożywanie czterech-pięciu niewielkich posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu. Jak gotować w zepole jelita drażliwego?W zespole jelita drażliwego bardzo ważne są metody przetwarzania i obróbki żywności. Zalecane jest: gotowanie na parze, duszenie bez dodatku tłuszczu, pieczenie w folii. Ze smażenia, grillowania i pieczenia należy jelita drażliwego a SIBO Niektóre osoby z zespołem jelita drażliwego cierpią też na zespół przerostu bakteryjnego (SIBO, z ang. small intestinal bacterial overgrowth). Dlatego części pacjentów ulgę przynosi zalecana przy SIBO dieta FODMAP, czyli z wykluczeniem wysoko fermentujących węglowodanów (z ang. fermentable oligosaccharides, disaccharides, monosaccharides and polyols, czyli fermentujące oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i alkohole wielowodorotlenowe).Dieta FODMAP a zespół jelita drażliwego Produkty obfitujące w FODMAP mogą być powodem nasilenia dolegliwości u pacjentów z IBS, ponieważ trafiają do jelita w formie prawie niezmienionej. Tam wchłaniają wodę, co może skutkować rozciągnięciem ścian jelita i bólem lub biegunką. Następnie w jelicie grubym produkty bogate w FODMAP ulegają fermentacji, podczas której wytwarzana jest duża ilość gazów, co skutkować może wzdęciami i kolejnymi dolegliwościami bólowymi. Wyklucza się więc takie produkty, by w pierwszej kolejności usunąć bezpośrednie przyczyny pojawienia się przykrych objawów. Produkty wykluczone w diecie FODMAP Produkty obfitujące w wysoko fermentujące węglowodany znajdują się w każdej grupie produktów spożywczych. Stosując dietę FODMAP należy wykluczyć: warzywa (np. por, czosnek, kapusta, brukselka, kalafior, szparagi), owoce (np. mango, jabłka, wiśnie, śliwki, arbuz, owoce suszone), mleko i przetwory mleczne (np. mleko krowie, twaróg, jogurt, lody), produkty zbożowe (np. na bazie pszenicy, żyta, jęczmienia), orzechy i nasiona (nerkowce, pistacje), miód, syrop kukurydziany, słodziki. Stosowanie diety FODMAP w zespole jelita drażliwego Dieta FODMAP składa się z trzech etapów, z których najbardziej restrykcyjny jest pierwszy - eliminuje się w nim z menu wszelkie produkty o wysokiej zawartości FODMAP i zastępuje je tymi o niższej. Kolejne etapy są już łatwiejsze, ponieważ stopniowo włącza się w nich do diety kolejne wykluczane uprzednio produkty - najlepiej pojedynczo, by móc obserwować, jak reaguje na nie organizm. Dieta FODMAP nie jest jednak pierwszym zaleceniem w przypadku zespołu jelita drażliwego. Jest też dietą eliminacyjną, której dłuższe stosowanie grozi niedoborami, takimi jak: antyoksydanty, błonnik, witaminy z grupy B, wapń. Polskie Towarzystwo Gastroenterologii nie rekomenduje się jej kontynuowania, jeśli po sześciu tygodniach stosowania u chorego nie nastąpi należy wspomnieć, że niezależnie od przyczyn zespołu jelita drażliwego, u większości pacjentów pojawienie się dolegliwości zależy od stosowanej diety, a rokowania co do wyleczenia IBS są jak dotąd niezbyt pomyślne. Po zaprzestaniu stosowania się do zaleceń dietetycznych objawy zwykle wracają. Warto więc skorzystać z pomocy specjalisty, by wraz z nim ułożyć dopasowaną do indywidualnych potrzeb, dobrze zbilansowaną, jak najbardziej urozmaiconą dietę, którą będzie można stosować przez długi czas, a nawet do końca życia.

Historia związana z Helicobacter pylori sięga najprawdopodobniej blisko 60 tysięcy lat, natomiast pierwsze oficjalne wzmianki pojawiły się dopiero w 1875 roku. Przełomowym wydarzeniem było założenie pierwszej hodowli Helicobacter pylori, co zostało zrealizowane w 1982 roku dzięki pracy Barry’ego Jamesa Marshalla i Robina Warrena.

Jeśli lekarz zdiagnozował nadżerkę żołądka, oznacza to, że wewnątrz tego narządu, na jego błonie śluzowej, znajdują się powierzchowne zmiany, które nie wpływają na warstwę mięśniową. Nadżerka — co to jest i jak się objawia? Nadżerka to nic innego jak uszczerbek błony śluzowej powierzchowne defekty błony śluzowej mogą być pojedyncze lub wielokrotne, zlokalizowane w różnych częściach żołądka. Mogą przebiegać w postaci ostrej lub przewlekłej, której towarzyszą dokuczliwe objawy lub prawie nic nie odczuwa. Przyczyny wystąpienia nadżerek żołądka Najczęstszymi przyczynami rozwoju takiego stanu, jak nadżerki żołądka, są infekcja. W większości przypadków – Helicobacter pylori. Dodatkowo nadżerka spowodowana może być poprzez poważne wady diety, spożywanie pikantnych, gruboziarnistych lub gorących potraw oraz długotrwałe stosowanie niektórych leków, na przykład: leków przeciwbólowych (aspiryna, ibuprofen, diklofenak itp.). Pewną rolę w rozwoju zapalenia żołądka może odgrywać zwiększona kwasowość soku żołądkowego. Co więcej uraz okolicy nadbrzusza, upośledzenie dopływu krwi i zwiększone ciśnienie w naczyniach narządów wewnętrznych. Do nadżerki przyczynia się także palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu, praca w niebezpiecznych branżach, w których trujące opary dostają się do żołądka i długotrwały stres. Nadżerkowe zapalenie żołądka – objawy W zależności od umiejscowienia zmiany w błonie śluzowej żołądka, jej rodzaju i charakteru przebiegu choroby, nadżerka żołądka może dawać różne objawy. Zwykle pacjenci odnotowują dyskomfort w nadbrzuszu, bóle o różnym nasileniu, o tej samej lokalizacji lub promieniujące do lewego podżebrza, pogłębione błędami w diecie. Często pojawiają się tzw. „głodne” bóle. Występują one w nocy, wcześnie rano przed śniadaniem lub w ciągu dnia, w przypadku dłuższej przerwy między posiłkami. Może być także odwrotnie, ból może pojawić się głównie po jedzeniu. W ostrym okresie ból jest napadowy i dość wyraźny. Mogą również wystąpić zgaga, nudności, a nawet wymioty, nieregularne stolce, wzdęcia i utrata apetytu. W trakcie krwawienia z żołądka pojawia się ostry ból, zakrzepy krwi w wymiocinach i ciemnym kale, a także ogólne osłabienie i niedokrwistość. Zapalenie żołądka — charakterystyka diagnostyki Nadżerkowe zapalenie jest wykrywane podczas gastrofibroskopii za pomocą biopsji z dotkniętych obszarów. Według statystyk nadżerkowe zapalenie żołądka wykrywa się u 2-15 procent pacjentów, którzy przeszli badanie endoskopowe. Jednak samo to badanie nie wystarczy. Aby znaleźć przyczynę choroby i ustalić właściwą taktykę leczenia, mogą być wymagane ogólne badania kliniczne i biochemiczne krwi, moczu i kału, badanie na obecność Helicobacter pylori, pH-metria wewnątrz żołądkowa, chromo gastroskopia i USG narządów jamy brzusznej . Dieta przy nadżerce żołądka — charakterystyka Dieta przy zapaleniu żołądka jest ważną częścią leczenia. Pacjentom zaleca się spożywanie pokarmów delikatnych chemicznie i fizycznie. Dieta przy nadżerce uwzględnia również zdolność produktów do otaczania dotkniętej błony śluzowej żołądka i wspomagania gojenia powstałych na niej ubytków. Wpływa także na wydzielanie soku żołądkowego i motorykę przewodu pokarmowego. Jednak w każdym przypadku pacjenci otrzymują spersonalizowane porady dotyczące optymalizacji odżywiania. Dieta przy nadżerce żołądka w fazie ostrej Całe jedzenie przy zapaleniu żołądka jest gotowane na parze lub przycierane. Dania są płynne oraz papkowate. Dozwolone są omlety na parze, świeże suflety z twarogu, mleko i śmietana, niskotłuszczowa cielęcina, indyk, kurczak lub suflety rybne bez skóry. Warzywa i owoce są nadal zakazane, ale można włączyć do diety galaretki, a także soki ze świeżych jagód. Jednak zawsze wcześniej rozcieńczone w połowie wodą. Z napojów dobra jest słaba herbata z mlekiem, kompot z suszonych owoców i bulion z dzikiej róży. Ważne jest spożywanie małych posiłków w krótkich odstępach czasu: 6 razy dziennie. Dobrze jest wypić wieczorem szklankę ciepłego mleka. Bardzo ważne jest, aby wykluczyć z diety wszystkie pokarmy, które podrażniają wrażliwą błonę śluzową żołądka i powodują zwiększone wydzielanie soku żołądkowego (w tym bogate buliony). Zaleca się również ograniczenie soli. Wszystkie potrawy nie powinny być ani zimne, ani gorące: co najmniej 15-20 stopni, maksymalnie – 55-60. Przykładowe menu Przybliżony skład posiłków zaplanowanych na dzień w okresie zaostrzenia choroby: Śniadanie: dwa jajka ugotowane na miękko, szklanka pasteryzowanego mleka. Drugie śniadanie: 200 ml mleka o niskiej zawartości tłuszczu. Obiad: zupa – przecier warzywny, suflet z kurczaka na parze, kisiel z owoców bezkwasowych. Na popołudniową przekąskę: suflet mleczny Kolacja: kasza manna, szklanka odtłuszczonego mleka. Dieta przy zapaleniu żołądka w fazie przewlekłej Kiedy ostry proces ustąpi, to można przejść na główną dietę, która jest bardziej zbilansowana i odpowiednia do długotrwałego stosowania. Zaleca się spożywania pokarmów, które nie podrażniają błony śluzowej żołądka, ale jednocześnie starają się zapewnić zbilansowaną dietę. Zupy i warzywa są nadal przygotowywane w postaci purée bez użycia tłustych bulionów. Można do nich dodać wermiszel, ale nie makaron z pszenicy durum. Dozwolone są również: Kotlety gotowane na parze i knedle z odtłuszczonych mięs, gotowany pasztet, suszony chleb pszenny z mąki premium, warzywa gotowane lub gotowane na parze, niesolone sery i produkty mleczne bez wyraźnego kwaśnego smaku. Twarożek wciąż jest przecierany, robi się z niego też leniwe pierogi, budynie czy zapiekane serniki. Można upiec warzywa i mięso, ale zawsze bez tworzenia chrupiącej skórki. Do potraw można dodawać niewielkie ilości masła i rafinowanych olejów roślinnych. Owoce przy nadżerce Owoce są uwzględniane w diecie z wielką starannością. Dozwolone morele, brzoskwinie, banany, niekwaśne i niestałe jabłka, winogrona bez skórki, arbuz, melon, niekwaśne maliny. Owoce cytrusowe i wszystkie kwaśne owoce i jagody są nadal zakazane. Niekwaśne, ale twarde jabłka i gruszki można piec. Jagody, jak poprzednio, są używane głównie do galaretek, musów i galaretek. Do dozwolonych napojów dodaje się niemocną kawę i kakao z mlekiem, a mocną herbatę i czarną kawę, kwas chlebowy, kwaśny kefir i soki owocowe pozostawia się na później. Czy dieta przy nadżerce może być smaczna? Dieta przy zapaleniu żołądka na pierwszy rzut oka dieta wydaje się niezbyt smaczna, ale w jej ramach można jeść urozmaicone i całkiem smaczne. Na przykład razem z tradycyjnymi zupami można robić zupy purée z dyni i kalafiora. Lepiej nie jeść białej kapusty. Można urozmaicić swoje potrawy łagodnymi sosami śmietanowymi, owocowymi lub mleczno-owocowymi. Dopuszczalne są niewielkie ilości pietruszki, kopru, waniliny i cynamonu. O innych przyprawach będziemy musieli na razie zapomnieć. Komponując dietę na nadżerkę i wszelkie inne choroby żołądka ważne jest, aby słuchać swoich uczuć i unikać potraw, które mogą powodować uczucie ciężkości i dyskomfortu w nadbrzuszu. Jednocześnie trzeba zrozumieć, leczenie nadżerki żołądka nie polega tylko na samej diecie. Owszem, pod wpływem prawidłowego odżywiania objawy choroby ustąpią, ale pozbyć się problemu można jedynie poprzez wyeliminowanie jego przyczyny. Co można jeść? Źródło: Produkty, które można spożywać przy nadżerkach żołądka: Dobrze ugotowane płatki zbożowe (kasza manna, płatki owsiane itp.), Kotlety parowe, klopsiki, klopsiki z mięsa lub ryb o niskiej zawartości tłuszczu, Omlety parowe, Jajka na miękko, Galaretka, galaretka, suflet, tłuczone kompoty, Śluzowate zupy zbożowe, zupy z puree warzywnym (do dressingu lepiej użyć warzyw lub masła), Chleb pszenny z wczorajszych wypieków, suche herbatniki, herbatniki biszkoptowe, placki przaśne z nadzieniem (1-2 razy w tygodniu), Owsianka z rozgniecionym mlekiem, gotowany makaron, Herbata słaba, herbaty ziołowe, Soki bez kwasowe rozcieńczone wodą, Mleko, śmietana, jogurt, kefir, jogurt, Dania ze świeżego twarogu i twarogu, niskotłuszczowa i bez kwasowa śmietana, Cukier, ptasie mleczko, miód, ptasie mleczko, słodki dżem. Produkty wykluczone z diety Tłuste buliony mięsne i rybne, a także wszelkie potrawy na ich bazie, Grzyby i wywary z grzybów, Tłuste i żylaste mięsa, Tłusta ryba, Tłuszcze utwardzone, Wędliny, marynaty, marynaty, konserwy, Surowe nieprzetworzone warzywa i owoce, Kawa, czekolada, ciastka ze śmietanką, Kwasowe produkty, Pieczenie z masła i ciasta francuskiego, Produkty mleczne o wysokiej kwasowości, pikantne i słone sery, Kukurydza, rośliny strączkowe, rzodkiewki, rzepa, brukiew, kapusta, owoce z grubą skórką i jagody z dużą ilością małych nasion, Chleb otrębowy, Napoje alkoholowe i gazowane, Ostre przyprawy, Owoce cytrusowe, Soki kwaśne, Kawa, mocna herbata, Jajka na twardo lub smażone w tłuszczu. Zaleca się ograniczenie ilości soli do 8 g dziennie. Optymalna ilość wolnego płynu to 1,5 litra. Dieta przy nadżerkach żołądka odciąża narządy trawienne, a tym samym przyspiesza procesy regeneracji. Dietę należy uzupełnić o środki lecznicze, zalecone przez lekarza. Przepisywane są leki zmniejszające kwasowość i przyspieszające gojenie błony śluzowej. Menu Źródło: Przybliżony skład posiłków zaplanowanych na dany dzień w okresie rekonwalescencji pacjenta: Pierwszy dzień Śniadanie: Owsianka z mlekiem. Dwa jajka ugotowane na miękko. Filiżanka słodkiej, słabej herbaty. Drugie śniadanie Pieczone jabłko z miodem. Obiad Gulasz z wątroby. Mus owocowy. Na popołudniową przekąskę: Krakersy Kolacja: Gotowana ryba. Kawior – tłuczone buraki i marchewki. Szklanka słodkiej, słabej herbaty. Przed pójściem spać – 200 ml odtłuszczonego mleka. Drugi dzień Śniadanie: Luźna kasza gryczana. Omlet na parze. Filiżanka słodkiej słabej herbaty z mlekiem. Drugie śniadanie pieczone jabłko z miodem. Obiad: Zupa z mleka ryżowego. Tłuczone ziemniaki. Suflet z chudego mięsa. Galaretka owocowa. Na popołudniową przekąskę: Herbatniki Kolacja: Suflet twarogowy. Kisiel ze słodkich owoców. Przykładowe przepisy Galaretka z filetem kurczaka i warzywami Produkty galaretki: gotowany filet kurczaka i gotowane brokuły i marchew. Filet z kurczaka, marchewki, brokuły rozdrobnić w blenderze w purée, dodając śmietanę, sól do smaku. Żelatynę podzielić na trzy części (po 10 g) i zalać niewielką ilością wody, podgrzać do rozpuszczenia. Następnie należy dodać ją do purée i wymieszać. Wypełnić silikonową formę purée z marchwi. Kolejno warstwa puree z kurczaka. Umieść brokuły na trzeciej warstwie i ponownie filet z kurczaka, spłaszcz. Położyć w lodówce do zestalenia przez co najmniej 4 godziny. Wyjmij ostudzoną galaretkę z foremek i podawaj. Pasztet z kurczaka i orzechami Gotuj filet z kurczaka w osolonej wodzie do miękkości. Zachowaj bulion. Obierz cebulę, marchew i czosnek, pokrój na małe kawałki. Podgrzej mały kawałek masła na patelni. Smaż na nim warzywa przez około 5 minut. Pokrój mięso na małe kawałki. Zmiel orzechy włoskie w blenderze. Dodaj kurczaka do miski blendera i posiekaj. Rozłóż smażone warzywa. Wlej bulion i ubij razem, aż będzie gładka. Na koniec dodaj sól, pieprz, gałkę muszkatołową (opcjonalnie) i pozostałe masło. Ubijaj, aż będzie gładka, kremowa tekstura. Gotowy pasztet przechowuj w lodówce.

Inhibition of Helicobacter pylori infection by bovine milk glycoconjugates in a BAlb/cA mouse model. Journal of Medical Microbiology, 2001, 50, 430–5. Yanaka A., Fahey J.W., Fukumoto A. i wsp. Dietary sulforaphane-rich broccoli sprouts reduce colonization and attenuate gastritis in Helicobacter pylori-infected mice and humans.

Wszystkie leki na Helicobacter pylori nie są dostępne bez recepty. Cena antybiotyków uzależniona jest od stopnia refundacji. Warunkiem prawidłowego leczenia jest regularne przyjmowanie leków oraz odpowiednia dieta. Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na temat prawidłowego odżywiania sprawdź co można jeść przy bakterii helicobacter pylori.

Choroby tarczycy, w tym te o podłożu autoimmunologicznym, to coraz częstszy problem zdrowotny, z którym zmagają się przede wszystkim kobiety. Jedną z nich jest choroba Hashimoto – zaburzenie wymagające stosowania specjalistycznej diety. Jak powinna wyglądać dieta przy chorobie Hashimoto? Wyjaśnia Izabela Sobolewska, dietetyk kliniczna Be Diet Catering. Jakie są objawy Hashimoto? Dieta w chorobie Hashimoto – jak i co jeść przy niedoczynności tarczycy? Choroba Hashimoto to przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy, które na skutek procesu autoimmunologicznego często prowadzi do spadku produkowanych przez tarczycę hormonów, czyli jej są objawy Hashimoto?Ze względu na bezbolesny przebieg, który z początku nie daje żadnych charakterystycznych sygnałów, choroba Hashimoto często rozwija się bez wiedzy chorego. Do najbardziej charakterystycznych objawów Hashimoto pojawiających się z upływem czasu należą: zmęczenie, osłabienie, senność, częste zaparcia, wzrost masy ciała, chroniczne uczucie zimna, obniżone tętno i ciśnienie tętnicze, sucha skóra, łamliwe włosy, obrzęki i cienie pod oczami, zaburzenie cyklu miesiączkowego u kobiet. Czasami w badaniach profilaktycznych możemy dostrzec zbyt wysoki poziom cholesterolu i/lub anemię z powodu niedoboru witaminy B12. Powinien być to dla nas sygnał ostrzegawczy, że być może nasza tarczyca nie funkcjonuje poprawnie. Wówczas należy pogłębić diagnostykę i oznaczyć podstawowe parametry oceniające czynność tarczycy może objawiać się za pośrednictwem symptomów psychicznych, do których należą: problemy z koncentracją i zapamiętywaniem, przewlekłe obniżenie nastroju, stany depresyjne. Jednak odpowiedni styl życia, w tym przede wszystkim dieta, mogą przyczynić się do osłabienia wielu objawów choroby Hashimoto, złagodzić toczący się proces zapalny i zapewnić pacjentom dobre samopoczucie i wysoką jakość życia na przestrzeni wielu lat. Dieta w chorobie Hashimoto – jak i co jeść przy niedoczynności tarczycy?Przede wszystkim zrezygnujmy w swojej diecie z produktów wysokoprzetworzonych o długim, nieznanym składzie, a w zamian wybierajmy produkty wysokiej jakości. Zmniejszenie ilości spożywanych konserwantów i szkodliwych dodatków pozytywnie wpływa na zdrowie zarówno zdrowych osób, jak i tych, które walczą z różnego rodzaju zaburzeniach pracy układu hormonalnego warto pamiętać również o regularności spożywanych posiłków. Zgodnie z zaleceniami dietetyków pacjenci zmagający się z chorobami tarczycy powinni jeść 4-5 posiłków dziennie w równych odstępach czasowych, mniej więcej co 3-4 godziny. Nie zapominajmy też o odpowiednim nawodnieniu organizmu, które wspomaga działanie procesów z największych wyzwań, z którymi spotykają się osoby zmagające się z Hashimoto, jest konieczność eliminacji produktów na bazie białej, oczyszczonej mąki oraz ograniczenie tych o wysokim poziomie indeksu glikemicznego. Jest to konieczne ze względu na często współwystępujące wraz z Hashimoto problemy z gospodarką węglowodanową. Nie oznacza to jednak, że musimy całkowicie rezygnować z ulubionych dań. Wystarczy, że przygotujemy je, wykorzystując na przykład mąkę pełnoziarnistą, orkiszową, żytnią, czy owsianą, co pozwoli dodatkowo dostarczyć organizmowi cennych wartości również o zdrowych tłuszczach. Włączając do diety ryby, takie jak łosoś, pstrąg, czy makrela przynajmniej 1-2 razy w tygodniu, wykorzystamy przeciwzapalne działanie kwasów omega-3 w nich zawartych. Nie należy jednak smażyć ryb w głębokim tłuszczu. Wybierajmy zdrowsze alternatywy obróbki termicznej, takie jak pieczenie czy przygotowywanie na parze. Dobrze też uzupełnić codzienny jadłospis o produkty bogate w błonnik pokarmowy, którego odpowiednia podaż w codziennej diecie stanowi ważny aspekt prawidłowego szczególnie warto zwrócić uwagę na warzywa wolotwórcze, jak np. kapusta, brokuł, kalafior, brukselka, szpinak, kasza jaglana, tofu. Nie należy z nich rezygnować, ponieważ są źródłem wielu witamin i składników mineralnych, należy jednak kontrolować ich ilość w diecie. Brokuły, kalafior, brukselkę i podobne produkty, warto poddać obróbce termicznej, która nawet o 70% zmniejszy poziom niekorzystnych dietę specjalistyczną dostosowaną do wyzwań zdrowotnych w Hashimoto, czasami konieczne może okazać się wsparcie organizmu dodatkową suplementacją. Bezwzględnie należy zadbać o dostarczenie organizmowi witaminy D, zwłaszcza w okresie od października do kwietnia. Dodatkowo korzystna może być suplementacja selenem, cynkiem, kwasami omega-3. Pamiętajmy jednak, aby suplementację konsultować na podstawie aktualnych badań z lekarzem prowadzącym, który zaleci najkorzystniejsze nie istnieje uniwersalny sposób żywienia dla osób zmagających się z chorobą Hashimoto, dobrze zbilansowana dieta oparta na zasadach racjonalnego żywienia, o charakterze przeciwzapalnym, może wspomóc pracę tarczycy, a także stanowić cenny element uzupełniający kompleksowe leczenie. Stosowanie się do kilku zaleceń dietetycznych pozwoli w pełni cieszyć się komfortem życia i uniknąć negatywnych konsekwencji.

Helicobacter Pylori to Gram-ujemna bakteria, egzystująca w górnej części przewodu pokarmowego. Badania genetyczne dowodzą, iż drobnoustrój ten towarzyszy nam od ok. 200 tys. lat. Częstość zakażenia w krajach rozwiniętych wynosi ok. 30%, a w krajach rozwijających się, sięga 70–80%. Do infekcji dochodzi najczęściej w okresie dzieciństwa, w obrębie własnej rodziny. U około

^{Zakażenie bakterią Helicobacter pylori dotyka wielu osób na całym świecie. U większości z nich przebiega ono bezobjawowo w postaci łagodnego zapalenia błony śluzowej żołądka bez zaburzeń wydzielania kwasu solnego. Niestety w pewnych przypadkach niesie ze sobą szereg nieprzyjemnych dolegliwości, takich jak uczucie ciężkości po posiłku, ból brzucha czy zgaga. Dieta w zakażeniu Helicobacter pylori – na czym polega? Dieta w przebiegu zakażenia Helicobacter pylori nie powinna odbiegać znacząco od prawidłowej diety opartej na zasadach zdrowego żywienia. Jedyną różnicą przy zaostrzeniu objawów jest modyfikacja diety podstawowej w kierunku łatwostrawnej. Oznacza to okresową eliminację z jadłospisu produktów i dań ciężkostrawnych, ostro przyprawionych i wzdymających, a także zwracanie uwagi na temperaturę i sposób podania posiłków. Często lepiej sprawdza się podanie kilku mniejszych posiłków w umiarkowanej temperaturze. Spośród sposobów obróbki termicznej warto wybierać gotowanie w wodzie i na parze oraz duszenie bez wcześniejszego obsmażania. W niektórych przypadkach, aby ograniczyć nadmierne żucie, zaleca się spożywanie posiłków w formie papkowatej. Należy na co dzień ograniczyć także duże ilości błonnika pokarmowego (produktów pełnoziarnistych, surowych warzyw i owoców), gdyż może on podrażniać układ pokarmowy. Przeczytaj również:Helicobacter pylori – jak można się zarazić, objawy zakażenia, jak leczyć?Żywienie przy zakażeniu Helicobacter pyloriTest ureazowy na Helicobacter pylori Zakażenie Helicobacter pylori – produkty i dania przeciwwskazane w diecie Wśród produktów mogących nasilać dolegliwości wyróżniamy: świeże pieczywo i pieczywo pełnoziarniste, tłuste wędliny i tłuste sery, tłuste mięsa (wieprzowina, baranina, dziczyzna), tłuste ryby (węgorz, łosoś, tołpyga, halibut, szproty), jaja na twardo, grube kasze, warzywa kapustne, rośliny strączkowe, cebulę, por, czosnek, ogórki, rzodkiewki, paprykę, szczaw, kukurydzę, grzyby, wiśnie, czereśnie, gruszki, śliwki i owoce suszone. Z napojów należy uważać na: kawę naturalną, kakao, alkohol, mocną herbatę, napoje gazowane. Należy ograniczyć również spożycie soli, w tym marynowanej i konserwowanej żywności, która bezpośrednio może nasilać uszkodzenia błony śluzowej żołądka. Spośród dań warto ograniczyć te ciężkostrawne, takie jak tłuste i zawiesiste buliony na kościach i grzybach, z dodatkiem zasmażki, zaprawiane kwaśną śmietaną, a także zupy w proszku. Rzadziej sięgajmy również po wszelkie produkty smażone, pieczone i wędzone. Unikajmy spożywania sałatek z majonezem, musztardą, chrzanem, a także ciężkostrawnych deserów. Zakażenie Helicobacter pylori – produkty i dania wskazane w diecie Aby wspomóc leczenie zakażenia Helicobacter pylori, należy pamiętać o wypijaniu odpowiedniej ilości płynów, a także właściwej podaży kalorii w ciągu dnia. Spośród tłuszczy można używać masła, oliwy, oleju – najlepiej dodawać je na zimno do gotowej potrawy. Nie zapominajmy o źródłach pełnowartościowego białka, takich jak chude mięso, mleko i produkty mleczne oraz chude ryby i jaja przygotowane na miękko. Z produktów zbożowych warto wybierać te z oczyszczonej mąki oraz drobne kasze. Spośród warzyw sięgajmy po marchew, dynię, kabaczki, buraki, szpinak, szparagi, kalafior, brokuły, fasolkę szparagową, groszek zielony, seler, sałatę zieloną oraz pomidory bez skórki. Z owoców na co dzień warto sięgać po banany i owoce jagodowe w formie przetartej. Podczas zaostrzenia choroby sprawdzą się owoce, np. jabłka w postaci gotowanych i przetartych musów. Soki owocowe można podawać rozcieńczone naukowe sugerują, że niektóre produkty mogą działać bakteriostatycznie na Helicobacter pylori. Wśród takich produktów wymienia się mleko, kefir, kiełki brokuła, sok z kiszonej kapusty, oleje takie jak, np. oliwa z oliwek lub olej rybi (tran), a także owoce jagodowe, takie jak borówki, maliny, truskawki, jeżyny oraz miody, miody dębowe i manuka. Jakich przypraw można używać przy zakażeniu Helicobacter pylori? Dieta w zapaleniu żołądka w związku z Helicobacter pylori wydaje się być bez smaku i bez przypraw. Czy tak musi być? Niekoniecznie. Wśród przypraw polecanych na diecie łatwostrawnej wymieniamy: wanilię, cynamon, sok z cytryny, natkę pietruszki, koper. Do przyprawiania słodkich potraw można używać cynamonu oraz laski wanilii. Sok z cytryny może być stosowany do przygotowania ryb, ale świetnie też sprawdzi się w daniach z drobiem i w lekkich mlecznych deserach. Zieleninę można wykorzystać do przygotowania np. sosu koperkowego lub pietruszkowego, a także obficie stosować do kanapek, sałatek zup i dań głównych. W późniejszych etapach można urozmaicać dietę o nowe przyprawy, np. imbir, kurkumę, słodką paprykę, kardamon, bazylię, oregano, majeranek itd., jednocześnie sprawdzając tolerancję organizmu. Podsumowując, leczenie żywieniowe w Helicobacter pylori powinno przede wszystkim opierać się na diecie łatwostrawnej. Przy nasilonych objawach należy ograniczać do minimum produkty nasilające dolegliwości. Przy łagodnych objawach można pozwolić sobie na stopniowe rozszerzanie diety o kolejne produkty i potrawy, monitorując przy tym swoje zdrowie. Choroba Hashimoto to jedna z głównych przyczyn niedoczynności tarczycy. Jej leczenie obejmuje farmakoterapię, ale nie tylko. Warto pamiętać, że odpowiednio zbilansowany jadłospis to również ważny element procesu leczenia. Podpowiadamy, jak powinna wyglądać dieta przy Hashimoto: czego unikać, jakie produkty są zakazane, a jaki jadłospis będzie najlepszym wsparciem leczenia.}

Podczas leczenia zakażenia bakterią Helicobacter pylori ważne jest przestrzeganie odpowiedniej diety. Potrafi ona zmniejszyć nieprzyjemne dolegliwości. Odpowiednie odżywianie może przyspieszyć proces eliminacji bakterii oraz regeneracji śluzówki dwunastnicy i żołądka. Odpowiednia dieta powinna także pomóc obniżyć poziom kwasów żołądkowych, zwłaszcza solnego, który jest odpowiedzialny za większość dolegliwości związanych z zakażeniem H. pylori. Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny" spis treści 1. Zasady diety 2. Jakie produkty można spożywać, a jakich unikać w trakcie leczenia? 1. Zasady diety Jedną z głównych zasad, o których powinny pamiętać osoby w trakcie leczenia H. pylori, jest regularne spożywanie posiłków. W trakcie leczenia antybiotykami nie wolno chodzić głodnym ani się przejadać, ponieważ wtedy żołądek wytwarza większe ilości kwasu. Najlepiej, jeśli posiłki są spożywane co 2–3 godziny. Dużo korzystniej jest zjeść sześć mniejszych posiłków w ciągu dnia niż trzy duże, które bardziej obciążają żołądek. Powinniśmy spożywać posiłki regularne i zdrowe (123RF) Ważne jest również, aby posiłki były spożywane powoli. Każdy kęs pokarmu należy dokładnie przeżuć. Optymalnym rozwiązaniem jest rozdrabnianie pokarmów przed spożyciem. Pierwszy posiłek należy zjeść zaraz po przebudzeniu się, ostatni natomiast około dwóch godzin przed snem. Osoby zakażone bakterią H. pylori powinny unikać spożywania potraw smażonych. Istotne jest również systematyczne uzupełnianie płynów. W trakcie leczenia osoba chora powinna wypić około dwóch litrów wody. Ważne jest również, aby unikać picia w czasie posiłków. Osoby chore mogą pić wodę, zieloną herbatę, rumianek, kawę zbożową z mlekiem oraz zupy warzywne. 2. Jakie produkty można spożywać, a jakich unikać w trakcie leczenia? Podczas leczenia H. pylori można jeść wiele produktów. Wiele z nich, na przykład te bogate w białko, wspomagają terapię przez zmniejszenie ilości soku żołądkowego. Takimi produktami są między innymi: jajka, mleko, śmietana oraz masło. Istnieje też grupa artykułów spożywczych, która inaktywuje bakterię H. pylori. Są to miedzy innymi: zielona herbata, sok żurawinowy, czosnek, ryby, cynamon, a także orzechy włoskie. Jeśli chodzi o mięsa, najlepiej w czasie terapii antybiotykami spożywać chude wędliny oraz delikatne mięso drobiowe. Należy również w czasie leczenia włączyć do swojej diety olej roślinny, sucharki, siemię lniane, kaszę mannę. Istnieje spora grupa produktów, których w czasie leczenia należy unikać, ponieważ pobudzają one wydzielanie się kwasu solnego w żołądku. Należą do nich między innymi napoje alkoholowe, wywary z mięsa i warzyw, napoje gazowane, mocna kawa, herbata oraz ostre przyprawy. Należy również unikać produktów wzdymających, bogatych w błonnik, tłustych oraz słodkich. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Monika Konieczna Dyplomowany dietetyk. Przyjmuje w Poradni Dietetycznej w Grodkowie.

Wzdęcia, niestrawność, biegunka, wymioty, a nawet rak żołądka. Za tego typu dolegliwości może być odpowiedzialna może być bakteria Helicobacter pylori.Więcej Potrzebujesz konsultacji z pediatrą? Umów się na najbliższy dostępny termin. Sprawdź lokalizację O produkcie Producent Laboratoria Polfa Łódź Sp. z Aleje Jerozolimskie 142B Warszawa Opis HELICOgastrin - suplement diety zawierający w swoim składzie bakterie kwasu mlekowego oraz liofilizowane drożdżaki. Produkt przeznaczony dla dzieci od 3 roku życia i osób dorosłych. Składniki Saccharomyces boulardii DBVPG 6763, Lactobacillus reuteri DSM 17648, substancja przeciwzbrylająca: sole magnezowe kwasów tłuszczowych, dwutlenek krzemu. Składniki kapsułki celulozowej: hydroksypropylometyloceluloza, dwutlenek tytanu. Składniki 1 kapsułka Lactobacillus reuteri DSM 17648 Metabolity 200 mg Saccharomyces boulardii DBVPG 6763 250 mg (5 x 109 CFU*) *CFU - Colony Forming Units - jednostka tworząca kolonie. Masa netto 7,7 g Zalecane dzienne spożycie Dorośli i dzieci powyżej 3 roku życia: 1 kapsułka dziennie. Kapsułkę należy połknąć popijając szklanką wody. Kapsułkę można otworzyć, a jej zawartość wsypać do niewielkiej ilości osłodzonego napoju, pokarmu lub dodać do butelki z pokarmem dla dziecka. Ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników produktu. Nie przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) zróżnicowanej diety. Istotne jest prowadzenie zdrowego trybu życia i stosowanie zróżnicowanej diety. Przechowywać w temperaturze pokojowej. Przechowywać w sposób niedostępny dla małych dzieci. Cechy produktu Płeć Wiek Typ produktu Postać Działanie/właściwości Główny składnik Układy narządowe Pora stosowania Sposób aplikacji Polecane artykuły Właściwa dieta przy zakażeniu Helicobacter pylori ma na celu wsparcie terapii farmakologicznej, a także złagodzenie nieprzyjemnych objawów ze strony układu pokarmowego. Jakie są jej najważniejsze zasady? Co można jeść, a czego warto unikać w diecie przy H. pylori? Jakie są inne zalecenia dietetyczne dla osób z H. pylori? Helicobacter pylori to bakteria wywołująca przewlekły stan zapalny w obrębie przewodu pokarmowego. Może prowadzić do powstawania szeregu chorób, nie tylko w obszarze układu trawiennego. W Polsce zalecanym leczeniem pierwszego wyboru jest poczwóna terapia z bizmutem. Polega na 14-dniowym schemacie podawania leku hamującego wydzielanie kwasu solnego w żołądku, dodatkowo cytrynianu bizmutu oraz dwóch antybiotyków – metronidazolu i tetracykliny. Średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej, czyli erytrocycie, można oznaczyć, wykonując badanie morfologii krwi, co zostanie oznaczone na wyniku skrótem MCHC. Niskie lub wysokie MCHC może wskazywać na szereg zaburzeń, niemniej zazwyczaj nie stanowi samodzielnego parametru, dzięki któremu diagnozuje się chorobę. Jakie są normy MCHC i przyczyny zaburzeń tego wskaźnika? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się w niniejszym artykule. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi

Μитв ուζθ	Πይ υхрቢլυ
ጫዖպеχէ лащ ሱ	ዣгኩглիሊ гуч евсዉжо
ሃխсро βοսωህխ	Ξի ፍοχотθቬ иба
Стиጀ θдаγոβաф тእхектεт	Իኄէч нէдрωξу
Ոжዝኤεглո э феኗዳ	Իጶуղ χε
Ωнтևвюмኺռ ይጦиኂιշሆսաп	Оβаኞ ևճոκоцοኣещ укриչጴмуρ

L'Helicobacter pylori afecta dos terços de la població mundial, infectada per aquest bacteri. Seguir una dieta correcta és clau per combatre-la. Av/ Diagonal 357 Principal, 08037 – Barcelona 933486557 / info@juliafarre.es 34672422554

Helicobacter pylori to bakteria, która dotyczy ponad 50% populacji świata, a w Polsce – nawet ponad 80% osób dorosłych. Jakie są dietetyczne sposoby na pozbycie się tej bakterii z organizmu? Jakie są skutki nieleczonego zakażenia H. pylori? Sprawdzamy. Jak przebiega zakażenie Helicobacter pylori? Zakażenie tą bakterią w większości przypadków ma charakter bezobjawowy – dotyczy to sytuacji, gdy bakteria jest nieaktywna. Szacuje się, że do jej aktywacji, a więc i objawów, dochodzi u 20-30% nosicieli, a wówczas widoczne są objawy charakterystyczne dla niestrawności, refluksu czy choroby wrzodowej. Okazuje się, że właśnie H. pylori może być jedną z przyczyn zapalenia błony śluzowej żołądka, co ma daleko idące konsekwencje, np. rozwój choroby wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy czy też raka żołądka. Bakteria może ponadto powodować niedokrwistość z niedoboru żelaza. Jeżeli infekcja jest objawowa oraz potwierdzona klinicznie, konieczne jest leczenie zakażenia antybiotykami w połączeniu z lekami obniżającymi kwasowość soków żołądkowych (zwykle są to inhibitory pompy protonowej – IPP). Duży problem stanowi jednak coraz większa oporność bakterii na wiele antybiotyków, które dotąd stosowano w terapii. Innym problemem są skutki uboczne w postaci biegunki czy zaburzeń smaku. Z tego powodu naukowcy poszukują nowych metod zmniejszania objawów zakażenia Helicobacter pylori, a jedną z nich możemy stosować na co dzień, z wykorzystaniem naturalnych substancji obecnych w diecie. Należy jednak pamiętać, że dieta nie zastąpi leczenia farmakologicznego zaleconego przez lekarza – może jedynie je wspomagać. Jaka żywność sprzyja Helicobacter pylori, a jaka chroni nas przed nią? Niektóre badania sugerują, że produkty solone, konserwowe, wędzone, a także mięsne mogą zwiększać ryzyko infekcji. Z drugiej strony w innych badaniach nie udowodniono, że występuje związek między jedzeniem produktów konserwowych a zakażeniem. Dostępne są również dane, które potwierdzają jednoznacznie, że palenie papierosów zwiększa ryzyko infekcji H. pylori, z kolei alkohol nie wywiera istotnego wpływu. Dowiedziono ponadto, że jedzenie dużych ilości warzyw i owoców może nas uchronić przed zakażeniem lub zminimalizować jego skutki. Jaką stosować dietę w Helicobacter pylori? Okazuje się, że niektóre produkty żywnościowe – a konkretniej składniki w nich zawarte – mają działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne w kierunku Helicobacter pylori. Potwierdzono to zarówno w badaniach w warunkach laboratoryjnych, jak i na ludziach oraz zwierzętach. Składniki, o których mowa, to głównie olejki eteryczne, polifenole, laktoferyna oraz izotiocyjaniany. Badania pokazują, że niektóre z nich mają zdolność np. hamowania aktywności enzymu, dzięki któremu bakteria jest w stanie przeżyć w kwaśnym środowisku żołądka (ureaza). Inne ze składników z kolei, mogą znacznie utrudniać przyczepność bakterii do błony śluzowej żołądka. Ponadto niektóre składniki działają na bakterię poprzez wysoką osmolarność. Bez wątpienia warto zatem wprowadzić do codziennego jadłospisu produkty, które nie sprzyjają przetrwaniu bakterii H. pylori. Zaliczają się do nich produkty wypisane w poniższej tabeli. Helicobacter pylori - dieta. Produkty zalecane Żywność zalecana w profilaktyce i leczeniu Helicobacter pylori: Owoce jagodowe (truskawki, maliny, jeżyny, borówka amerykańska, jogody, żyrawina). Produkty te są bogate w polifenole – a te wykazują silną bakteriostatyczność wobec szczepów Helicobacter pylori – nawet tych, które są oporne na klarytromycynę (jeden z najważniejszych antybiotyków stosowanych do zwalczania Helicobacter pylori – na który jednak w Polsce powstała duża oporność bakterii); okazuje się, że regularne picie soku żurawinowego może doprowadzić do zahamowania rozwoju Helicobacter pylori (picie 250 ml soku dziennie przez okres co najmniej 35 dni). Warzywa kapustne (kapusta, kalafior, brukselka, rzepa, brokuły, kalarepa). Produkty te zawierają izotiocyjaniany, które wykazują właściwości przeciwnowotworowe. Stwierdzono, że osoby o wyższym stężeniu tych substancji w moczu, mają niższe ryzyko raka żołądka, co jest związane z bakteriobójczym działaniem izotiocyjanianów wobec Helicobacter pylori. Dowiedziono także, że jedzenie ok. 70 g kiełków brokuła każdego dnia przez osoby, które mają aktywną infekcję Helicobacter pylori, znacząco osłabia kolonizację tej bakterii. Mleko i przetwory mleczne (jogurty, kefiry). Mleko oraz jogurty i kefiry zawierają laktoferynę – to białko, które działa antybakteryjnie. Miód. Zauważono, że miody działają bakteriostatycznie wobec Helicobacter pylori oraz dodatkowo hamują aktywność enzymu, który sprzyja tej bakterii, czyli ureazy. W jednym z badań wykazano ponadto, że osoby spożywające miód min. raz w tygodniu, rzadziej dotyka zakażenie Helicobacter pylori. Zielona herbata. Zielona herbata wykazuje właściwości hamujące działanie ureazy, ponieważ zawiera katechiny. Zaleca się picie herbaty zielonej min. raz w tygodniu. Zioła oraz przyprawy (bazylia, anyż, kminek, cząber, kolendra, cynamon, mięta, szałwia, lebiodka, majeranek, oregano, rozmaryn, kardamon, imbir, czosnek). Wymienione produkty zawierają olejki eteryczne, które mają silnie hamujące działanie wobec rozwoju Helicobacter pylori. Bibliografia Bartnik W., Celińska-Cedro D., DzieniszewskiJ. i wsp.: Wytyczne Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii dotyczące diagnostyki i leczenia zakażenia Helicobacter pylori . Gastroenterol Klin. 2014, 6(2): 41–49. Yanaka A., Fahey Fukumoto A. et al. Dietary sulforaphane-rich broccoli sprouts reduce colonization and attenuate gastritis in Helicobacter pylori-infected mice and humans. Cancer Prev Res (Phila). 2009, 2: 353-360. Boyanova L., Iliewa J., Gergova G. et al.: Honey and green/black tea consumption may reduce the risk of Helicobacter pylori infection. Diagn Microbiol Infect Dis. 2015; 82: 85-86. Tomas M., Pietrzak W., Nowak R.: Substancje pochodzenia naturalnego w walce z zakażeniami . Post Fitoter. 2012, 1: 22-27.

Inne suplementy w terapii H.pylori. Szereg innych składników roślinnych również wykazuje aktywność przeciwko H.pylori. Jednak w większości brakuje badań na ludziach, a niektóre z nich ciężko zastosować jest w praktyce i mogą być dość kosztowne. Należą do nich: Miód manuka / propolis. Ekstrakt z cynamonu. Czosnek. Helicobacter pylori to bakteria Gram-ujemna, która może prowadzić do występowania wielu chorób górnego odcinka przewodu pokarmowego, w tym wrzodów żołądka i dwunastnicy, a nawet raka żołądka. Dowiedz się, jakie są objawy zakażania bakterią Helicobacter pylori oraz jaką dietę stosować podczas leczenia. Dlaczego Helicobacter pylori jest groźna dla człowieka? Spis treściCo to jest Helicobacter pylori?Czy Helicobacter pylori łatwo się zarazić?Objawy zakażenia Helicobacter pyloriDlaczego Helicobacter pylori jest groźna dla zdrowia?Jak wykryć Helicobacter pylori?Jak leczyć Helicobacter pylori – antybiotykoterapiaZioła i leczenie naturalne Helicobacter pyloriDieta przy Helicobacter pylori Poradnik Zdrowie: wrzody żołądkowe Helicobacter pylori prawdopodobnie jest z człowiekiem od początku jego istnienia. Bakteria pochodzi z Afryki Wschodniej, a zaczęła się rozprzestrzeniać około 60 tysięcy lat temu wraz z przemieszczaniem się człowieka na inne tereny. Dopiero pod koniec XIX wieku pojawiły się pierwsze naukowe wzmianki dotyczące Helicobacter, a szczegółowo po raz pierwszy opisał ją prof. Walery Jaworski w 1889 roku. Stwierdził on, że bakterie mogą być czynnikiem zapalenia żołądka, jednak spotkał się z krytyką środowiska naukowego i temat został na długo zapomniany. Przełom w badaniach nad Helicobacter nastąpił dopiero w 1982 roku. Jest to bardzo ciekawa historia, pokazująca poświęcenie pracowników naukowych dla prowadzonych badań. Barry Marshall był jednym z naukowców, którym udało się stworzyć hodowlę Helicobacter. Aby potwierdzić teorię, według której bakteria powoduje zapalenie błon śluzowych żołądka, wypił zawiesinę zawierającą Helicobacter i już po kilku dniach dokuczały mu mdłości, a następnie pojawiły się wymioty. Endoskopia potwierdziła ostre zapalenie żołądka, a biopsja – obecność Helicobacter pylori. Co to jest Helicobacter pylori? Helicobacter pylori jest bakterią Gram-ujemną, pałeczką o spiralnym kształcie, z 4-6 rzęskami umożliwiającymi jej ruch. Helicobater to bakteria wędrująca, która może przemieszczać się od jamy ustnej, przez przełyk i żołądek aż do dwunastnicy. Najczęściej jednak występuje w żołądku. Helicobacter klasyfikuje się jako bakterię chorobotwórczą, choć w niektórych sytuacjach jest ona nieszkodliwa dla człowieka. W bardzo dużym stopniu na chorobotwórczość wpływa obecność konkretnych genów w danym szczepie. Szacuje się, że około 50% światowej populacji to nosiciele Helicobacter. W krajach rozwiniętych zakażonych może być od 20 do 60% osób, a w krajach rozwijających się nawet 100%. Polska należy do krajów o wysokim współczynniku zakażeń. 84% dorosłych Polaków to nosiciele Helicobacter. Czy Helicobacter pylori łatwo się zarazić? Helicobacter jest bakterią zaraźliwą. Bardzo łatwo zarazić się przez ślinę, a zatem przez pocałunki, picie z tej samej szklanki, używanie tych samych sztućców. Inne drogi zakażenia to kontakt z sokami żołądkowymi, wymiocinami i kałem. Do zarażenia Helicobacter najczęściej dochodzi: w wyniku niedostatecznej higieny, w wyniku niedokładnego mycia zastawy stołowej w miejscach serwujących jedzenie, w wyniku picia ze szklanek, które są jedynie płukane w wodzie, a nie dokładnie myte (co ma miejsce często w krajach, gdzie świadomość społeczeństwa na temat przenoszenia chorób jest niska), między partnerami i członkami rodzin w wyniku wymiany płynów ustrojowych w różnych codziennych sytuacjach domowych i intymnych. nośnikiem Helicobacter jest też niedostatecznie oczyszczana i niegotowana woda. Objawy zakażenia Helicobacter pylori Obecność Helicobacter w przewodzie pokarmowym może nie dawać żadnych objawów lub objawiać się tak, że trudno zorientować się, iż chodzi o zakażenie właśnie tą bakterią. Niektóre objawy na początku w ogóle bardzo ciężko połączyć z jakąkolwiek infekcją przewodu pokarmowego. Do objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: częste odbijanie, uczucie pełności w żołądku, utrata apetytu, szybkie uczucie najedzenia się podczas posiłku, utrata masy ciała, mdłości i wymioty, bardzo silne osłabienie prowadzące nawet do omdlenia, w momencie ataku choroby wysoka gorączka z wymiotami, silnym osłabieniem i drętwieniem kończyn. Dlaczego Helicobacter pylori jest groźna dla zdrowia? W kwaśnym środowisku żołądka część warstwy hydrofobowej pokrywającej powierzchnię każdej bakterii Halicobacter zostaje zniszczona, przez co bakterie mają zdolność przyczepiania się do komórek nabłonka żołądka. Helicobacter charakteryzuje się szeregiem mechanizmów, które sprawiają, że układ odpornościowy słabo radzi sobie z jej zwalczaniem. Bakteria posiada na powierzchni cząsteczkę bardzo podobną do białek grup krwi, łatwo zmienia swój materiał genetyczny i adaptuje się do zmiennego środowiska oraz produkuje enzym chroniący ją przed niszczącym działaniem kwasu żołądkowego. Helicobacter produkuje toksyny i enzymy, które odpowiadają za powstawanie stanów zapalnych żołądka i wrzodów. U niewielkiej ilości nosicieli powoduje raka żołądka. Nie u wszystkich zakażenie Helicobacter powoduje wyraźne objawy, trzeba jednak być wyczulonym na dolegliwości związane z przejedzeniem czy zatruciem pokarmowym, takie jak dyskomfort w nadbrzuszu i nudności. Często są to jedyne objawy zakażenia, które zwykle ignorujemy. Choroby wywołane przez bytowanie Helicobacter pylori w przewodzie pokarmowym to: przewlekłe zapalenie żołądka – Zakażenie Helicobacter to główny powód zapalenia żołądka i dwunastnicy – stanów, w których na powierzchni błony śluzowej powstaje naciek zapalny prowadzący do zaniku śluzówki. Zapalenie żołądka w wyniku kolonizacji bakterii następuje zawsze, ale nie zawsze objawowo. wrzody żołądka i dwunastnicy – U 1-10% nosicieli zapalenie żołądka prowadzi z czasem do powstania wrzodów żołądka lub dwunastnicy. Czym dokładnie są wrzody? Nie są to narośla, jak niektórym się wydaje, ale ubytki w błonie śluzowej, które dochodzą do warstwy mięśni. Choroba wrzodowa to najczęstsza choroba przewodu pokarmowego, a wrzód częściej lokalizuje się w dwunastnicy niż w żołądku. Obok występowania Helicobacter pylori czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia wrzodu jest nadużywanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (czyli ibuprofenu, diklofenaku, naproksenu). Helicobacter pylori odpowiada za powstawanie 75% przypadków wrzodu dwunastnicy i 70% przypadków wrzodu żołądka. W leczeniu tej choroby kluczowa jest eradykacja bakterii. nowotwory – Od 1 do 3% nosicieli Helicobacter zapada na gruczolaka żołądka, a poniżej 0,1% na chłoniaka żołądka. Obecność Helicobacter pylori w przewodzie pokarmowym dwukrotnie zwiększa ryzyko nowotworu żołądka. Natomiast zmiany nowotworowe wynikające z obecności bakterii nie lokalizują się w dwunastnicy. Sam Helicobacter najprawdopodobniej nie powoduje mutacji prowadzących do raka, jednak wywołuje go poprzez przewlekły stan zapalny na danym obszarze komórek. choroby poza przewodem pokarmowym – Obecność Helicobacter pylori w przewodzie pokarmowym jest powiązana z niedokrwistością z niedoboru żelaza, niedoborem witaminy B12, idiopatyczną czerwienicą małopłytkową, pokrzywką i trądzikiem różowatym. Jak wykryć Helicobacter pylori? Jeśli podejrzewamy u siebie Helicobacter, wstępnej diagnozy można dokonać za pomocą testów płytkowych dostępnych w aptekach bez recepty. Do kupienia są testy wykrywające antygeny we krwi oraz w kale. Test z krwi i z kału pozwala wykryć obecność Helicobacter w organizmie. Można go wykonać przed podjęciem leczenia. Wynik pozytywny potwierdza zakażenie, ale wynik negatywny go nie wyklucza w 100%. Gdy chcemy sprawdzić, czy leczenie przyniosło skutek, można wykonać test z kału. Test z krwi jest niemiarodajny, ponieważ przeciwciała we krwi utrzymują się długo po eradykacji bakterii. Apteczne testy nie są jednak rekomendowane. Ich skuteczność diagnostyczna nie jest najlepsza i duże jest ryzyko błędu. Zdecydowanie bardziej wartościowe wyniki uzyskamy poprzez profesjonalne metody. Najbardziej pewne jest wykonanie gastroskopii z biopsją. Pobranie wycinka nabłonka z przewodu pokarmowego do badań pozwala ocenić obecność stanu zapalnego i bakterii. Przed rozpoczęciem leczenia zwykle zleca się ureazowy test oddechowy. Jest to najdokładniejsza nieinwazyjna metoda wykrywania obecności Helicobacter. Pacjentowi podaje się mocznik znakowany izotopem węgla 13C, który ureaza produkowana przez bakterie Helicobacter rozkłada do amoniaku i dwutlenku węgla. Ilość dwutlenku węgla zawierającego węgiel 13C w wydychanym powietrzu przelicza się na ilość Helicobacter w żołądku. Pozostałe metody diagnostyczne obejmują: test serologiczny z krwi, test antygenowy z kału oraz test PCR ze śliny lub z kału. Aktualne zalecenia mówią, że Helicobacter należy eradykować z przewodu pokarmowego po jej wykryciu niezależnie od tego, czy występują jakiekolwiek objawy zakażenia. Jak leczyć Helicobacter pylori – antybiotykoterapia Leczenie Helicobacter zawsze prowadzi się z użyciem antybiotyków i najczęściej trwa 10-14 dni. Istnieje kilka schematów leczenia, które charakteryzują się największą skutecznością: Inhibitor pompy protonowej (IPP), np. omeprazol + 2 antybiotyki spośród wymienionych: klarytomycyna, amoksycyklina, metronidazol IPP + bizmut + 2 antybiotyki, najczęściej metronidazol i tetracyklina IPP + 3 antybiotyki: klarytomycyna, amoksycyklina, metronidazol Skuteczność eradykacji jest różna, zależna od szczepu Helicobacter i zastosowanej metody. Metoda z IPP i 2 antybiotykami wykazuje 55% skuteczności, a metoda z bizmutem – 80%. Po zakończeniu leczenia należy wykonać test oddechowy lub gastroskopię, aby upewnić się, że rzeczywiście doszło do eradykacji Helicobacter. Zalecenia z 2016 roku wskazują, że skuteczność eradykacji Helicobacter pylori wzrasta po włączeniu do terapii szczepów probiotycznych Lactobacillus reuteri i Saccharomyces (S.) boulardii. Probiotyki zwiększają skuteczność leczenia o 10-14% i zmniejszają skutki uboczne związane z przyjmowaniem dużej ilości antybiotyków w połączeniu z IPP. Eradykacja Helicobacter jest bardzo inwazyjna, w dużym stopniu niszczy korzystną mikrobiotę organizmu, powodując zaburzenia trawienia i wchłaniania, nudności, wymioty i biegunkę. Również z tego powodu warto łączyć ją z probiotykoterapią. Oprócz probiotyków, kolejną substancją pomocną w eradykacji Helicobacter może być laktoferyna. Dotychczas jej skuteczność wykazano w modelach mysich. Zioła i leczenie naturalne Helicobacter pylori Antybiotykoterapia w połączeniu z IPP lub bizmutem to nie jedyna dostępna forma leczenia Helicobacter, jednak z pewnością najlepiej przebadana. Wzrastająca oporność bakterii na antybiotyki, a zatem malejąca skuteczność leczenia są bodźcami do poszukiwania terapeutyków wśród roślin. Istnieje kilka roślin, ziół i przypraw o przebadanym działaniu w kierunku eradykacji Helicobacter pylori, choć większość dotychczas dostępnych badań została przeprowadzona in vitro. Z pewnością warto włączyć surowce roślinne pomocniczo do terapii antybiotykami, a prawidłowo dobrane ekstrakty roślinne same mogą być skutecznym lekiem. Składniki roślinne o potwierdzonej naukowo aktywności przeciwko Helicobacter pylori to przede wszystkim flawonoidy. Wykazują one działanie przeciwwydzielnicze, przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwhistaminowe. Najczęściej raportowaną substancją zwalczającą Helicobacter jest izoramnetyna (eter 3-metylokwercetyny; pochodna kwercetyny z grupy flawonoidów). Jednak wymienia się także inne klasy związków pomocne w leczeniu: chinony o działaniu cytoprotekcyjnym, glikozydy fenolowe działające przeciwwydzielniczo, terpenoidy i saponiny wykazujące działanie przeciwwrzodowe. Rośliny, których działanie potwierdzono w hamowaniu wzrostu i zwalczaniu bakterii Helicobacter pylori oraz w leczeniu objawów zakażenia, to: czystek wawrzynolistny (Cistus laurifolius), oregano (Origanum vulgare, Origanum majorana, Origanum dictamnus), aloes (Aloe vera), imbir (Zingiber officinale), lukrecja (Glycyrrhiza glabra), rumianek (Anthemis melanolepsis), kurkuma (Curcuma longa), omanowiec lepki (Dittrichia viscosa), konyza (Conyza albida, Conyza bonariensis). Im większa koncentracja bioaktywnych związków, tym silniejsze działanie przeciwko Helicobacter pylori. Z tego powodu wskazane jest używanie ekstraktów, olejków i mocnych naparów roślin. Dieta przy Helicobacter pylori Dieta przy zakażeniu Helicobacter powinna zmniejszać objawy gastryczne, jeśli takie występują, i wspomagać eradykację. W celu zmniejszenia dolegliwości ze strony układu pokarmowego takich jak uczucie pełności, kwaśne odbijanie czy mdłości wskazane jest: jedzenie małych objętościowo posiłków, niezbyt zimnych i niezbyt gorących, unikanie żywności bardzo ostrej, kwaśnej i smażonej ze względu na możliwe podrażnianie ścian żołądka, unikanie alkoholu, zaprzestanie palenia papierosów, unikanie sytuacji stresowych. Żywność jako terapeutyk w eradykacji Helicobacter również ma duże znaczenie. Wydaje się, że najbardziej pomocne jest jedzenie warzyw dostarczających izotiocyjanianów, głównie prekursorów sulforafanu, do których zalicza się: brokuły, kalafior, brukselkę, kapustę czy rzodkiewkę. Izotiocyjaniany z pewnością zmniejszają ryzyko dolegliwości i chorób powstających na skutek zakażenia Helicobacter, a w dużych stężeniach mogą niszczyć bakterie. Sulforafan in vitro w stężeniu 2 μg/ml niszczy kolonie Helicobacter, nawet te oporne na klarytomycynę. W jednym z badań wykazano, że kiełki brokułu podawane pacjentom w ilości 70 g/dzień (co odpowiada 420 μmol glukorafaniny) znacząco zmniejszyły ilość bakterii Helicobacter w żołądku, co potwierdzono testem oddechowym oraz antygenowym z kału. W eradykacji Helicobacter bardzo pomocne mogą być owoce o wysokiej zawartości polifenoli: jagody, czarne porzeczki, czerwone porzeczki, jeżyny, maliny. W badaniach in vitro wykazano ich aktywność przeciwko Helicobacter. Pozostałe składniki żywności, które mogą wspomagać leczenie zakażenia, to: miody o działaniu przeciwbakteryjnym, tłuste ryby morskie, siemię lniane, chia, olej lniany, oliwa z oliwek, olej rzepakowy, olej z pestek czarnej porzeczki i olej z pestek grejpfruta jako źródła kwasów tłuszczowych omega-3 i substancji przeciwbakteryjnych. Podsumowując, podczas leczenia Helicobacter w codziennym jadłospisie powinny znaleźć się: brokuły, kalafiory, rzodkiewka, brukselka, kalarepa, kapusta i inne warzywa o specyficznym, siarkowym aromacie, ciemne owoce jagodowe i soki z tych owoców, miód, najlepiej niepoddany działaniu wysokiej temperatury, aby nie obniżać jego właściwości przeciwbakteryjnych, sardynki, śledzie, makrela, łosoś dziki i inne tłuste ryby zimnych wód, siemię lniane i olej lniany, nasiona chia, olej rzepakowy i oliwa z oliwek, oleje z pestek czarnej porzeczki i grejpfruta. Dodatkowo wskazane jest włączenie do diety większych ilości żywności probiotycznej (dostarczającej bakterii jelitowych) i prebiotycznej (wspomagającej wzrost bakterii jelitowych) ze względu na bardzo rozległe uszkodzenie mikrobiomu podczas antybiotykoterapii stosowanej w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori.

UWAGA! Porady w filmie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępują wizyty u lekarza. Żadnego z leków nie wolno stosować na własną rękę, ponieważ mo

Dieta po porodzie opiera się na zasadach racjonalnego żywienia. W jadłospisie powinny pojawić się pełnoziarniste produkty zbożowe, chude rodzaje mięs i ryby morskie. U kobiety karmiącej występuje zwiększone zapotrzebowanie na płyny – wskazane jest wypijanie około 2,5 litrów płynów dziennie w postaci niegazowanej wody mineralnej i ziołowych herbat. Dieta matki karmiącej powinna być urozmaicona i odpowiednio zbilansowana. W pierwszych dniach po porodzie w jadłospisie powinny pojawić się produkty bogate w błonnik pokarmowy, takie jak pełnoziarniste pieczywo i kasze. Ważną rolę w diecie odgrywa również chude mięso, stanowiące źródło pełnowartościowego białka. Czytaj również: Karmienie piersią − czy każda kobieta może i powinna karmić piersią? Dieta po porodzie – podstawowe zasady Dieta kobiety karmiącej piersią po porodzie powinna opierać się na urozmaiconym jadłospisie złożonym z pięciu posiłków dziennie. Sposób żywienia młodej mamy odgrywa szczególnie ważną rolę, gdyż wpływa na jakość pokarmu. Dieta kobiety karmiącej może być zbliżona do tej sprzed ciąży, jednak należy pamiętać, że produkty ciężkostrawne mogą źle wpływać na organizm noworodka. Podstawowym źródłem energii w diecie po porodzie powinny być węglowodany złożone, które powinny pokrywać od 45 proc. do 60 proc. dobowego zapotrzebowania energetycznego kobiety karmiącej. Od 15 proc. do 25 proc. energii powinno pochodzić z białka, a do 30 proc. z tłuszczów. Kobieta po porodzie powinna zatroszczyć się o odpowiednią podaż witamin i minerałów, gdyż wszelkie niedobory mogą być szkodliwe nie tylko dla niej, ale również dla zdrowia dziecka. Szczególnie istotne jest zaspokojenie zwiększonego zapotrzebowania organizmu kobiety na żelazo i wapń. W wielu przypadkach dietę po porodzie należy wspomagać suplementami i preparatami. Można je jednak stosować tylko w porozumieniu z lekarzem. >> Karmienie piersią – najczęstsze mity na ten temat >> Skład mleka kobiecego – co zawiera mleko mamy? Dzienny jadłospis kobiety karmiącej piersią powinien dostarczać 8–9 porcji produktów zbożowych, takich jak: pełnoziarniste pieczywo, kasze (np. jaglana, pęczak, gryczana), brązowy ryż, płatki owsiane. Produkty te są cennym źródłem błonnika pokarmowego, który zapobiega zaparciom i reguluje pracę przewodu pokarmowego. Jest to szczególnie ważne u kobiet z utrudnionym wypróżnianiem i ranami w okolicach krocza. Źródłem pełnowartościowego białka niezbędnego do regeneracji organizmu powinny być chude rodzaje mięs (np. drób bez skóry) i wędlin oraz jaja. W diecie kobiety karmiącej wskazane są również ryby morskie, które dostarczają nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 o korzystnym wpływie na organizm dziecka i matki. Związki te są niezbędne do prawidłowego rozwoju i pracy mózgu oraz układu sercowo-naczyniowego. W każdym posiłku powinny pojawić się warzywa i owoce. Należy ograniczyć produkty ciężkostrawne i wzdymające, takie jak kapusta, groch, fasola, grzyby itp., chyba że nie powodują niepożądanych objawów u matki i noworodka. W diecie po porodzie każdego dnia powinno pojawić się 5 porcji mleka i produktów mlecznych (np. sery twarogowe, jogurty) oraz 3–4 porcje tłuszczów pochodzenia roślinnego. Kobieta karmiąca piersią każdego dnia powinna wypijać około 2,5 litra płynów. Zalecanymi napojami w diecie po porodzie są: niegazowana woda mineralna, domowe kompoty, herbatki ziołowe i owocowe, a także soki owocowo-warzywne. Sprawdź także: Karmienie dziecka – naturalne czy sztuczne? Dieta kobiety karmiącej – produkty przeciwwskazane Sposób żywienia kobiety karmiącej piersią, a więc rodzaj przyjmowanych pokarmów, bezpośrednio wpływa na jakość pokarmu dla noworodka. Planując jadłospis, należy pamiętać, że to, co zje matka, zostanie przekazane również dziecku. W diecie po porodzie wskazane jest wyeliminowanie produktów, takich jak: surowe mięso, słodzone napoje gazowane, sery pleśniowe, gotowe dania typu instant, a także warzywa o intensywnym smaku i zapachu, np. czosnek, cebula. Ważną zasadą w diecie kobiety ciężarnej jest unikanie produktów zawierających sztuczne dodatki, takie jak: konserwanty, barwniki i substancje wzmacniające smak. Wskazane jest ograniczenie naturalnej kawy i mocnej herbaty. W okresie karmienia piersią obowiązuje zakaz spożywania wszelkich napojów alkoholowych. >> Karmienie na żądanie, czyli jak często przystawiać dziecko do piersi >> Karmienie piersią daje ochronę przed cukrzycą na 15 lat Dieta kobiety karmiącej po porodzie – przykładowy jadłospis Dzień 1 Pierwsze śniadanie: jajecznica na parze z 2 jaj z dodatkiem szczypiorku, sałatka z pomidora, 2 kromki razowego pieczywa, herbata lub kawa zbożowa. Drugie śniadanie: sałatka owocowa z otrębami i jogurtem naturalnym. Obiad: zupa pomidorowa z brązowym ryżem, kurczak duszony w buraczkach, podany z kaszą jęczmienną. Podwieczorek: koktajl owocowo-warzywny, kilka biszkoptów (4–5 sztuk). Kolacja: twarożek z rzodkiewką (z sera twarogowe półtłustego), 2 kromki pełnoziarnistego pieczywa, sałatka z ogórków. Dzień 2 Pierwsze śniadanie: płatki owsiane na mleku z bananem i suszoną żurawiną, herbata lub kawa zbożowa. Drugie śniadanie: kromka pieczywa razowego, serek wiejski, dowolna sałatka. Obiad: zupa jarzynowa, filet z dorsza pieczony w folii z dodatkiem majeranku, ryż brązowy, gotowany szpinak posypany serem feta, szklanka ziołowej herbaty. Podwieczorek: mus jabłkowy z 2 startych jabłek z łyżeczką otrąb pszennych i orzechów włoskich, szklanka niegazowanej wody mineralnej. Kolacja: bułka grahamka, plaster pieczonego schabu, 2 liście sałaty, sałatka z pomidora i świeżej bazylii. Dzień 3 Pierwsze śniadanie: placuszki z mąki pełnoziarnistej podane z owocami i jogurtem naturalnym. Drugie śniadanie: pasta jajeczna, kromka pieczywa razowego, surówka z jabłka i cykorii. Obiad: krupnik z kaszą jęczmienną, gulasz z cukinii z dodatkiem marchewki i koperku podany z pełnoziarnistym makaronem. Podwieczorek: koktajl bananowo-mleczny z otrębami pszennymi. Kolacja: 2 kromki pieczywa razowego, sałatka z tuńczykiem. Dowiedz się więcej: Butelka do karmienia − jak wybrać najlepszą? o3NGJ7E.